Ολοκλήρωσε την πρώτη σειρά αγώνων με το Big-5 ο ΠΑΣ Γιάννινα παίζοντας το Σάββατο το βράδυ με την ΑΕΚ. Κάνοντας έναν μικρό απολογισμό, θα σημειώναμε ότι το μόνο σίγουρο απ’ αυτά τα ματς, αλλά και γενικότερα απ’ όσα έχουμε δει μέχρι σήμερα, είναι ότι για να κερδίσει κάποιος τους «κυανόλευκους» δεν θα του αρκεί η… φανέλα και η ιστορία. Θα πρέπει να καταθέσει ψυχή, πάθος και να παίξει διαβασμένος και με έξυπνη τακτική.
Όποιος νομίζει ότι «σ’ αυτά τα ματς δεν χρειάζεσαι προπονητή για να κερδίσεις», θα τρώει σφαλιάρες από τον «Άγιαξ της Ηπείρου»! Όποιος υποτίμησε τον ΠΑΣ έχασε. Όποιος έπαιξε σοβαρά και προσπάθησε να αντιμετωπίσει τις ερωτήσεις που του έβαζε ο Μεταξάς, νίκησε στις λεπτομέρειες, αλλά «φτύνοντας αίμα»!
Αυτός είναι ο ΠΑΣ που θέλουμε να βλέπουμε, μαχητικός, με πάθος, με αυτοσυγκέντρωση, με πλάνο και όχι μόνο με ηρωισμούς.
Τις παλιές εποχές υπήρχε η προσέγγιση «πάμε παλικάρια να τους φάμε, να γίνουμε ήρωες». Στην digital εποχή μετράει και το ποιος μπορεί να «διαβάσει» τα ματς και τον αντίπαλο. Και από εκεί και πέρα χρειάζονται και οι φυσικές δυνάμεις, γιατί αυτή η ένταση που έβγαλαν οι δύο ομάδες για 90 λεπτά δεν ήταν τυχαία, αλλά αποτέλεσμα συστηματικής και επιστημονικής δουλειάς.
Όταν μία ήττα έρχεται στο 90’, σίγουρα πονάει. Ωστόσο, όταν έχεις δει να παίζεται ένα ματς στα ίσια κι έναν αντίπαλο να σε σέβεται, γνωρίζοντας ότι μπαίνει για μάχη και όχι με νοοτροπία «χάστε να πάμε στον επόμενο», τότε απλά αποδέχεσαι την ήττα, τον συγχαίρεις και πας παρακάτω.
Πρέπει να μείνει, όμως, από τον σαββατιάτικο αγώνα ως παρακαταθήκη η μεγάλη προσπάθεια, η τρομερή ένταση και η πίστη για το αποτέλεσμα. Αν ο ΠΑΣ αντιμετωπίζει με τέτοια νοοτροπία όλα τα παιχνίδια, είναι δεδομένο ότι θα μπορέσει στο τέλος να κάνει την υπέρβαση και να βρεθεί στα πλέι-οφ.
Σ’ αυτό το σημείο, πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι η ΑΕΚ του Γιαννίκη ήταν η μόνη ομάδα από την αρχή του πρωταθλήματος που έβγαλε «καθαρές» ευκαιρίες σε ματς κόντρα στον ΠΑΣ από ροή παιχνιδιού και όχι στατικές φάσεις. Μέχρι σήμερα ο ΠΑΣ είχε δεχτεί μόνο ένα γκολ από ροή παιχνιδιού, το οποίο είχε βάλει ο Αστέρας. Η ΑΕΚ έβαλε δύο γκολ από ροή παιχνιδιού και δημιούργησε και 2-3 ακόμα πολύ μεγάλες ευκαιρίες, στις οποίες φώναξε «παρών» ο Λοντίγκιν.
Που οφειλόταν αυτό; Κυρίως στο ασφυκτικό πρέσινγκ που εξασκεί η ΑΕΚ και που το έκανε και πέρυσι ο ΠΑΣ Γιάννινα στους αντιπάλους του. Το γεγονός ότι η ΑΕΚ ήταν συνέχεια πολύ ψηλά στο γήπεδο, της έδινε την ευκαιρία να διεκδικεί -και σε πάρα πολλές περιπτώσεις να κερδίζει- όλες τις δεύτερες μπάλες από τις αποκρούσεις της άμυνας. Δυστυχώς ήταν το μόνο που δεν κατάφερε να αντιμετωπίσει στο τακτικό κομμάτι η «κυανόλευκη» ομάδα. Τα δύο γκολ, αλλά και όλες μα όλες οι ευκαιρίες της ΑΕΚ, προέρχονται από απόκρουση που δεν πήγε σε συμπαίκτη, αλλά σε αντίπαλο.
Από την άλλη μεριά υπήρχε ένα ρίσκο του Γιαννίκη με το ανέβασμα της ομάδας του ψηλά, που στην πραγματικότητα τον δικαίωσε γιατί το αποτέλεσμα το πήρε, αν όμως ο ΠΑΣ είχε τη ρέντα του «Κλ. Βικελίδης», θα έμπαιναν σίγουρα άλλα 1-2 γκολ. Οι παίκτες που έχει στην άμυνα η ΑΕΚ δεν φαίνεται να μπορούν να αντεπεξέλθουν εύκολα σε τέτοιο παιχνίδι του αντιπάλου. Ο τέως κόουτς έπαιξε με τις πιθανότητες, ειδικά στα τελευταία 10 λεπτά, αλλά του βγήκε.
Προχωράμε παρακάτω, ο δρόμος δεν έφτασε ακόμα στα μισά του, όλα είναι πιθανά, αλλά για να μιλάμε για κάτι μεγαλύτερο χρειάζονται σίγουρα δυο-τρεις μεταγραφές που θα δώσουν μεγαλύτερο βάθος στο ρόστερ. Υπό την προϋπόθεση, βέβαια, ότι δεν φεύγει κάποιος, γιατί μετά θα μιλάμε και για αντικαταστάτες.
Υ.Γ.1: Οι δηλώσεις Λοντίγκιν «είμαι εκνευρισμένος, τρελαμένος και απογοητευμένος που δεν πήραμε αποτέλεσμα», αποκαλύπτουν τη νοοτροπία που υπάρχει μέσα στα αποδυτήρια. Δυστυχώς κατά διαστήματα στον ΠΑΣ υπήρχε ένας συμβιβασμός με τις ήττες. Πλέον, όμως, καμία δεν θεωρείται «εντός» προγράμματος. Είναι νοοτροπία… εξάδας και αυτός είναι και ο πρώτος λόγος που φέτος βλέπουμε τον ΠΑΣ τόσο ψηλά στη βαθμολογία.
Υ.Γ.2: Αυτός ο ΠΑΟΚ είναι πεταμένα λεφτά για τον Σαββίδη. Από τη μία το έμψυχο υλικό που έχει μεγαλώσει πολύ για να αντέξει τις καταπονήσεις στο σύγχρονο ποδόσφαιρο και από την άλλη οπαδικές νοοτροπίες, που αν δεν τις ξεφορτωθεί δια παντός, θα συνεχίσουν να του κάνουν κουμάντο και να του διαλύουν ό,τι πάει να «χτίσει». Αλλά και τι α κάινς ρε Ιβάν; Να κάιτς να μαλώις;
Υ.Γ.3: Αν συνεχίσει λίγο ακόμα ο Ατρόμητος αυτές τις εμφανίσεις, θα φτάσουμε στην 30η αγωνιστική και θα λέμε «έχει κάνει πολύ καλές μεταγραφές, δεν μπορεί… κάποια στιγμή θα ξεκολλήσει». Άλλα πεταμένα λεφτά εκεί από τον Σπανό…
Υ.Γ.4: Δεν είναι περισσότερα από 5-10 άτομα αυτά που έχουν το χούι να στοχοποιούν κάποιον παίκτη του αντιπάλου και αν τον δουν να «τσιμπάει» προκαλούν αντιπαραθέσεις. Το είχαν κάνει στον Διούδη, το κάνουν και με άλλους, το έκαναν και στον Ρότα όπου ξεπεράστηκαν τα όρια. Δεν τους έχει ανάγκη ο ΠΑΣ Γιάννινα, ας τους στείλει σπίτι τους.
Πάμε και στην ατομική κριτική των παικτών:
Γιούρι Λοντίγκιν: Η διπλή απόκρουση που κάνει σε Αραούχο και Τσούπερ είναι ενδεχομένως η απόκρουση της χρονιάς! Είχε σημαντική συμβολή στο να μείνει το 1-1 ως το 90’ αλλά δυστυχώς στο 1-2 τον ξεγελάει η μπάλα στην κόντρα που κάνει στο πόδι του Κάργα. Η στατιστική κατέγραψε 2 επιθετικές πάσες, 4 αποκρούσεις, 2 κλεψίματα και 3 επεμβάσεις.
Μανώλης Σάλιακας: Το πρέσινγκ της ΑΕΚ και η γρήγορη επανακατοχή μπάλας που έκανε δεν επέτρεπε τα επιθετικά ανεβάσματα, οπότε περιορίστηκε μόνο σε αμυντικά καθήκοντα. Έστω και στην αμυντικογενή του… version, όμως, ο Σάλιακας είχε εμφάνιση με θετικό πρόσημο. Είχε 1/5 γεμίσματα, 5 επιθετικές πάσες, 6 λάθη, 3 κλεψίματα, 4 επεμβάσεις και 2 κερδισμένα φάουλ.
Ροντρίγκο Εραμούσπε: Το 4 στα 4 στις εκτελέσεις πέναλτι, οι οποίες είναι αριστοτεχνικές, με δύναμη και σε σημεία που δεν πιάνονται εύκολα από τερματοφύλακα. Στα αμυντικά του καθήκοντα διακρίθηκε και ήταν πολύ καλός. Πέτυχε 1 γκολ, έδωσε 3 επιθετικές πάσες, είχε 2 κλεψίματα, 4 επεμβάσεις και 3 λάθη.
Γιάννης Κάργας: Σε όλο το ματς αλάνθαστος και με καίριες επεμβάσεις, αλλά στα δύο γκολ δυστυχώς εμπλέκεται. Κυρίως το πρώτο είναι λάθος που για την εμπειρία του μπορούσε να το αποφύγει. Είναι τελείως μόνος στην περιοχή, θα μπορούσε και να κατεβάσει ψύχραιμα την μπάλα ή εν πάση περιπτώσει να τη διώξει στα πλάγια και όχι να την κρατήσει «ζωντανή» στο ύψος της μεγάλης περιοχής. Στο δεύτερο απλά στέκεται άτυχος, γιατί η μπάλα αλλάζει πορεία στο πόδι του. Είχε 6 επεμβάσεις, 2 αποκρούσεις και 4 κλεψίματα.
Μάρβιν Πίρσμαν: Και ο Πίρσμαν, όπως και ο Σάλιακας, δεν μπόρεσε να έχει τα συνηθισμένα ανεβάσματα, αφού περιορίστηκε κι αυτός στο να κάνει άμυνα. Είχε 5 επιθετικές πάσες, 6 κλεψίματα, 0/2 γεμίσματα, 5 λάθη και 2 κερδισμένα φάουλ.
Ζήσης Καραχάλιος: Έδωσε όπως πάντα τις μάχες του έξω από την περιοχή, έτρεξε αρκετά και κουράστηκε κάτι που φάνηκε όταν του δόθηκε η ευκαιρία να φύγει ολομόναχος σε αντεπίθεση, αλλά «έσκασε». Ο Καραντώνης «φρόντισε» να τον κιτρινίσει νωρίς (10’), κάτι που είχε ως αποτέλεσμα να είναι πιο προσεκτικός στο υπόλοιπο ματς. Είχε 4 κλεψίματα, έκανε 2 φάουλ και κέρδισε 2.
Χουάν Ντομίνγκεθ: Δεν μπόρεσε να κρατήσει την μπάλα στα χαφ και να δώσει «ανάσες» στην ομάδα. Ο ίδιος, πάντως, έτρεξε για τα δικά του δεδομένα αρκετά. Έδωσε 5 επιθετικές πάσες και έκανε 3 κλεψίματα.
Φαμπρίτσιο Μπρένερ: Μπήκε βασικός μετά από τον τραυματισμό του που τον κράτησε έξω τρεις εβδομάδες. Ήταν ο παίκτης που πέρασε την μπαλιά στον Περέα στη φάση του κερδισμένου πέναλτι. Σε γενικές γραμμές ήταν φιλότιμος και όσο μπορούσε κάλυψε το κενό του Γκαρντάβσκι. Για ένα ημίχρονο περίπου τα πήγε πολύ καλά. Στην επανάληψη έπεσε και φάνηκε η απουσία ρυθμού. Είχε 2 τελικές, 3/5 γεμίσματα και 2 κλεψίματα.
Γιαν Μαρκ Σνάιντερ: Δεν φάνηκε καθόλου, είχε αρκετά λάθη, αλλά αμυντικά κάλυψε κάπως τους χώρους δίνοντας βοήθειες στον Σάλιακα. Είχε 1 εύστοχο γέμισμα σε μία προσπάθεια, 2 επιθετικές πάσες, 4 κλεψίματα, 7 λάθη, έκανε 2 φάουλ και κέρδισε 2.
Νικολάε Μιλιντσεάνου: Τη φάση στο 22’ δεν έπρεπε να τη χάσει. Τέτοιες ευκαιρίες για γκολ σε τέτοια ματς δεν δίνονται συχνά. Στο ημίχρονο αντικαταστάθηκε λόγω τραυματισμού στο πόδι.
Χουάν Χοσέ Περέα: Κέρδισε ένα ακόμα πέναλτι στο πρωτάθλημα, είναι ο πιο επικίνδυνος παίκτης του ΠΑΣ Γιάννινα, είναι αυτός που εξαρτά πάρα πολύ η ομάδα το παιχνίδι της, ειδικά σ’ αυτά που θα παίξει με αντεπιθέσεις. Συμπλήρωσε 4 κίτρινες κάρτες και σε όποιο ματς κι αν αποφασιστεί να απουσιάσει, θα είναι δυσαναπλήρωτη απώλεια. Πολλά λάθη για τον Κολομβιανό, πάντως, που δεν μπόρεσε να βρει στηρίγματα στις επιθέσεις. Είχε 10 λάθη, έκανε 4 φάουλ και κέρδισε 6.
Αλλαγές
Αλέξανδρος Λώλης: Επιθετικά είναι ένας παίκτης που μπορεί να κάνει το απροσδόκητο και να σου περάσει μια μπαλιά σαν κι αυτή του δοκαριού του Περέα, έστω κι αν τελικά δόθηκε οφσάιντ. Αμυντικά χρειάζεται περισσότερη δουλειά στο που θα μαρκάρει και που θα πάει.
Αχμάντ Μέντες Μορέιρα: Του δόθηκε η ευκαιρία να σκοράρει σε μία αντεπίθεση, αλλά ενώ θα περίμενε κανείς να κάνει ένα καλύτερο σπριντ κι ένα πιο δυνατό σουτ όπως αυτά που μας συνηθίζει, έκανε τελικά ένα «σκοτωμένο» σουτ.
Νώντας Παντελάκης: Μπήκε να γεμίσει την περιοχή και να παίξει ως τρίτος στόπερ. Τελικά ο ΠΑΣ έφαγε το γκολ με σουτ έξω από την περιοχή.
Προπονητής:
Ηρακλής Μεταξάς: Είχε πολύ μεγάλο ενδιαφέρον η μάχη των πάγκων. Οι δύο προπονητές ήταν πολύ μελετημένοι, είχαν φτιάξει τα πλάνα τους και είχαν στόχο και οι δύο τη νίκη.
Θα σταθούμε στο «σκακιστικό» 20λεπτο 60’-80’. Ο Μεταξάς όταν είδε τον Γιαννίκη να βγάζει έναν χαφ για να βάλει επιθετικό, επιχείρησε να πάει να κερδίσει το ματς. Ο Γιαννίκης το κατάλαβε ότι ο Μεταξάς πάει να του πάρει το ματς, διόρθωσε τη δική του διάταξη, με τον Μεταξά να «απαντάει» με τρίτο στόπερ. Εν τέλει το ματς κρίθηκε στην ετοιμότητα των «παγκιτών». Ο Γιαννίκης είχε την πολυτέλεια επιλογών, ο Μεταξάς με πιο μικρό ρόστερ δεν τις είχε. Ωστόσο είναι πρόβλημα το γεγονός ότι οι «παγκίτες» δεν έχουν χρόνο συμμετοχής και δυστυχώς δεν υπάρχει και το κύπελλο που τα προηγούμενα χρόνια ήταν «προθερμαντήριο».
Το άρθρο Του Γιάννη Γιαννάκη: Μόνο αν «φτύνουν αίμα» θα κερδίζουν τον ΠΑΣ! εμφανίστηκε πρώτα στο Super-FM.
